Μπορεί να πέρασαν τα χρόνια, αλλά το άθλημα δεν το ξεχνάς. Έτσι λοιπόν , με το που έσκασε η βόμβα στο διαδίκτυο της ανακοίνωσης του συγκεκριμένου τουρνουά, τι είχαμε να κάνουμε ? Να συστήσουμε την ομάδα, να βρούμε χορηγό και να μην κάνουμε έστω και μια προπόνηση. Αυτό ήταν . Έπεσε το απαραίτητο μνμ στο μέσον, για να καβατζόσουμε θέση, έπεσε το μνμ στον δημιουργό της φανέλας chronosystems.gr με τις απαραίτητες λεπτομέρειες, και το ραντεβού έκλεισε για Κυριακή 29 Δεκεμβρίου στο κλειστό γυμναστήριο των Ιλισίων “Αντώνης Φώτσης”.
Το σκηνικό ήταν όπως τότε που ήμασταν παιδιά. Ξύλινο παρκέ, γραμματεία, διαιτητές,λίγοι αλλά υπήρχαν θεατές και πολλοί νέοι. 20χρονοι, έτοιμοι να μας καρφώσουν με το πρώτο στραβοπάτημα , την μπάλα στο καλάθι και στα μούτρα μας. Πολύ το ευχαριστηθήκαμε. Αν πας με την εμπειρία ως σύμμαχο και λιγότερο με τον ενθουσιασμό , τι κάνεις ? Χάνεις. Και μάλιστα 3χ3. Δεν ξέρω αν τα κατάφεραν και άλλοι , αλλά εμείς το πετύχαμε. Περάσαμε ένα πολύ δραστήριο και ευχάριστο απόγευμα , γεμίσαμε ξανά νεανικές εικόνες από τα χρόνια που πέρασαν , δοκιμαστήκαμε και σήμερα πέντε μέρες μετά, ακόμη πονάνε τα κόκαλά μας.
Για την ιστορία η ομάδα είχε αρχηγό τον εαυτό μου, με αναλογίες, 1.86 ύψος, 52 ετών και “σκόρερ” της ομάδας.
Τον Δημήτρη, 1.91 ύψος, 48 ετών και μαχητή , όπως και “αναχαιτιστή” των αντιπάλων.
Και τον Σπύρο, 1.97 ύψος, 46 ετών και τον “τρόμο του να έχουν” κάτω από τα καλάθια.
Ο έτερος Σπύρος της παρέας καθώς και έτερος Γιάννης, απαθανάτιζαν τις μαγικές στιγμές μας στο παρκέ με την φίλη Κατερίνα να δίνει τον ρυθμό στην εξέδρα. Και ρωτάτε γιατί χάσαμε ? Γιατί απλά ανάμεσά μας , υπήρχε ένας αδύναμος κρίκος. Αλλά θα τον βρω, που θα μου πάει.
Καλή χρονιά και με υγεία σε όλους μας. Αποτελέσματα δεν μάθαμε. Ο δικός μας διαιτητής εξαιρετικός. Όλοι οι αντίπαλοί μας κράτησαν τις αποστάσεις που έπρεπε για να μην υπάρξουν τραυματισμοί. Οι πιτσιρικάδες μας βομβάρδιζαν από τα 6.50, όχι από τα 6.25. Τα t-shirt με το logo της διοργάνωσης, καταπληκτικά. Η γραμματεία θα μπορούσε να μας χαρίσει 1-2 καλάθια για να γίνουν πιο επεισοδιακά τα ματσάκια. Τα σουβλάκια και οι μπύρες μετά, βάλσαμο στο στομάχι μας. Του χρόνου εύχομαι να έχει και πάλι επιτυχία, γιατί τώρα με τον Δήμο στον Δήμο Ζωγράφου, όλα θα γίνουν καλύτερα. Εκείνος ξέρει…….